閑情賦

作者:陶淵明 朝代:魏晉
閑情賦原文

初,張衡作《定情賦》,蔡邕作《靜情賦》,檢逸辭而宗澹泊,始則蕩以思慮,而終歸閑正。將以抑流宕之邪心,諒有助于諷諫。綴文之士,奕代繼作;因并觸類,廣其辭義。余園閭多暇,復(fù)染翰為之;雖文妙不足,庶不謬作者之意乎。

夫何瑰逸之令姿,獨(dú)曠世以秀群。表傾城之艷色,期有德于傳聞。佩鳴玉以比潔,齊幽蘭以爭芬。淡柔情于俗內(nèi),負(fù)雅志于高云。悲晨曦之易夕,感人生之長勤;同一盡于百年,何歡寡而愁殷!褰朱幃而正坐,泛清瑟以自欣。送纖指之余好,攮皓袖之繽紛。瞬美目以流眄,含言笑而不分。曲調(diào)將半,景落西軒。悲商叩林,白云依山。仰睇天路,俯促鳴弦。神儀嫵媚,舉止詳妍。

激清音以感余,愿接膝以交言。欲自往以結(jié)誓,懼冒禮之為愆;待鳳鳥以致辭,恐他人之我先。意惶惑而靡寧,魂須臾而九遷:愿在衣而為領(lǐng),承華首之余芳;悲羅襟之宵離,怨秋夜之未央!愿在裳而為帶,束窈窕之纖身;嗟溫涼之異氣,或脫故而服新!愿在發(fā)而為澤,刷玄鬢于頹肩;悲佳人之屢沐,從白水而枯煎!愿在眉而為黛,隨瞻視以閑揚(yáng);悲脂粉之尚鮮,或取毀于華妝!愿在莞而為席,安弱體于三秋;悲文茵之代御,方經(jīng)年而見求!愿在絲而為履,附素足以周旋;悲行止之有節(jié),空委棄于床前!愿在晝而為影,常依形而西東;悲高樹之多蔭,慨有時(shí)而不同!愿在夜而為燭,照玉容于兩楹;悲扶桑之舒光,奄滅景而藏明!愿在竹而為扇,含凄飆于柔握;悲白露之晨零,顧襟袖以緬邈!愿在木而為桐,作膝上之鳴琴;悲樂極以哀來,終推我而輟音!

考所愿而必違,徒契契以苦心。擁勞情而罔訴,步容與于南林。棲木蘭之遺露,翳青松之余陰。儻行行之有覿,交欣懼于中襟;竟寂寞而無見,獨(dú)悁想以空尋。斂輕裾以復(fù)路,瞻夕陽而流嘆。步徙倚以忘趣,色凄慘而矜顏。葉燮燮以去條,氣凄凄而就寒,日負(fù)影以偕沒,月媚景于云端。鳥凄聲以孤歸,獸索偶而不還。悼當(dāng)年之晚暮,恨茲歲之欲殫。思宵夢以從之,神飄飄而不安;若憑舟之失棹,譬緣崖而無攀。于時(shí)畢昴盈軒,北風(fēng)凄凄,炯炯不寐,眾念徘徊。起攝帶以侍晨,繁霜粲于素階。雞斂翅而未鳴,笛流遠(yuǎn)以清哀;始妙密以閑和,終寥亮而藏摧。意夫人之在茲,托行云以送懷;行云逝而無語,時(shí)奄冉而就過。徒勤思而自悲,終阻山而滯河。迎清風(fēng)以怯累,寄弱志于歸波。尤《蔓草》之為會(huì),誦《召南》之余歌。坦萬慮以存誠,憩遙情于八遐。

閑情賦拼音解讀

chū ,zhāng héng zuò 《dìng qíng fù 》,cài yōng zuò 《jìng qíng fù 》,jiǎn yì cí ér zōng dàn bó ,shǐ zé dàng yǐ sī lǜ ,ér zhōng guī xián zhèng 。jiāng yǐ yì liú dàng zhī xié xīn ,liàng yǒu zhù yú fěng jiàn 。zhuì wén zhī shì ,yì dài jì zuò ;yīn bìng chù lèi ,guǎng qí cí yì 。yú yuán lǘ duō xiá ,fù rǎn hàn wéi zhī ;suī wén miào bú zú ,shù bú miù zuò zhě zhī yì hū 。

fū hé guī yì zhī lìng zī ,dú kuàng shì yǐ xiù qún 。biǎo qīng chéng zhī yàn sè ,qī yǒu dé yú chuán wén 。pèi míng yù yǐ bǐ jié ,qí yōu lán yǐ zhēng fēn 。dàn róu qíng yú sú nèi ,fù yǎ zhì yú gāo yún 。bēi chén xī zhī yì xī ,gǎn rén shēng zhī zhǎng qín ;tóng yī jìn yú bǎi nián ,hé huān guǎ ér chóu yīn !qiān zhū wéi ér zhèng zuò ,fàn qīng sè yǐ zì xīn 。sòng xiān zhǐ zhī yú hǎo ,nǎng hào xiù zhī bīn fēn 。shùn měi mù yǐ liú miǎn ,hán yán xiào ér bú fèn 。qǔ diào jiāng bàn ,jǐng luò xī xuān 。bēi shāng kòu lín ,bái yún yī shān 。yǎng dì tiān lù ,fǔ cù míng xián 。shén yí wǔ mèi ,jǔ zhǐ xiáng yán 。

jī qīng yīn yǐ gǎn yú ,yuàn jiē xī yǐ jiāo yán 。yù zì wǎng yǐ jié shì ,jù mào lǐ zhī wéi qiān ;dài fèng niǎo yǐ zhì cí ,kǒng tā rén zhī wǒ xiān 。yì huáng huò ér mí níng ,hún xū yú ér jiǔ qiān :yuàn zài yī ér wéi lǐng ,chéng huá shǒu zhī yú fāng ;bēi luó jīn zhī xiāo lí ,yuàn qiū yè zhī wèi yāng !yuàn zài shang ér wéi dài ,shù yǎo tiǎo zhī xiān shēn ;jiē wēn liáng zhī yì qì ,huò tuō gù ér fú xīn !yuàn zài fā ér wéi zé ,shuā xuán bìn yú tuí jiān ;bēi jiā rén zhī lǚ mù ,cóng bái shuǐ ér kū jiān !yuàn zài méi ér wéi dài ,suí zhān shì yǐ xián yáng ;bēi zhī fěn zhī shàng xiān ,huò qǔ huǐ yú huá zhuāng !yuàn zài wǎn ér wéi xí ,ān ruò tǐ yú sān qiū ;bēi wén yīn zhī dài yù ,fāng jīng nián ér jiàn qiú !yuàn zài sī ér wéi lǚ ,fù sù zú yǐ zhōu xuán ;bēi háng zhǐ zhī yǒu jiē ,kōng wěi qì yú chuáng qián !yuàn zài zhòu ér wéi yǐng ,cháng yī xíng ér xī dōng ;bēi gāo shù zhī duō yīn ,kǎi yǒu shí ér bú tóng !yuàn zài yè ér wéi zhú ,zhào yù róng yú liǎng yíng ;bēi fú sāng zhī shū guāng ,yǎn miè jǐng ér cáng míng !yuàn zài zhú ér wéi shàn ,hán qī biāo yú róu wò ;bēi bái lù zhī chén líng ,gù jīn xiù yǐ miǎn miǎo !yuàn zài mù ér wéi tóng ,zuò xī shàng zhī míng qín ;bēi lè jí yǐ āi lái ,zhōng tuī wǒ ér chuò yīn !

kǎo suǒ yuàn ér bì wéi ,tú qì qì yǐ kǔ xīn 。yōng láo qíng ér wǎng sù ,bù róng yǔ yú nán lín 。qī mù lán zhī yí lù ,yì qīng sōng zhī yú yīn 。tǎng háng háng zhī yǒu dí ,jiāo xīn jù yú zhōng jīn ;jìng jì mò ér wú jiàn ,dú yuān xiǎng yǐ kōng xún 。liǎn qīng jū yǐ fù lù ,zhān xī yáng ér liú tàn 。bù xǐ yǐ yǐ wàng qù ,sè qī cǎn ér jīn yán 。yè xiè xiè yǐ qù tiáo ,qì qī qī ér jiù hán ,rì fù yǐng yǐ xié méi ,yuè mèi jǐng yú yún duān 。niǎo qī shēng yǐ gū guī ,shòu suǒ ǒu ér bú hái 。dào dāng nián zhī wǎn mù ,hèn zī suì zhī yù dān 。sī xiāo mèng yǐ cóng zhī ,shén piāo piāo ér bú ān ;ruò píng zhōu zhī shī zhào ,pì yuán yá ér wú pān 。yú shí bì mǎo yíng xuān ,běi fēng qī qī ,jiǒng jiǒng bú mèi ,zhòng niàn pái huái 。qǐ shè dài yǐ shì chén ,fán shuāng càn yú sù jiē 。jī liǎn chì ér wèi míng ,dí liú yuǎn yǐ qīng āi ;shǐ miào mì yǐ xián hé ,zhōng liáo liàng ér cáng cuī 。yì fū rén zhī zài zī ,tuō háng yún yǐ sòng huái ;háng yún shì ér wú yǔ ,shí yǎn rǎn ér jiù guò 。tú qín sī ér zì bēi ,zhōng zǔ shān ér zhì hé 。yíng qīng fēng yǐ qiè lèi ,jì ruò zhì yú guī bō 。yóu 《màn cǎo 》zhī wéi huì ,sòng 《zhào nán 》zhī yú gē 。tǎn wàn lǜ yǐ cún chéng ,qì yáo qíng yú bā xiá 。


※提示:拼音為程序生成,因此多音字的拼音可能不準(zhǔn)確。

相關(guān)翻譯

閑情賦白話譯文

當(dāng)初,張衡寫作《定情賦》,蔡邕寫作《靜情賦》,他們摒棄華麗的辭藻、崇尚恬淡澹泊的心境,文章之初將(功名場里的)思慮發(fā)散開來,末了則歸總到自制中正的心緒。這樣來抑制流于歪邪或墜于低鄙的不正當(dāng)?shù)男哪?,想來也有助于諷喻時(shí)弊、勸諫君主。綴字成文的雅士們,代代承繼(他們的傳統(tǒng))寫作這種文賦并將之發(fā)揚(yáng),又(往往)從某些相似點(diǎn)推而之廣言及其他,把原來的辭義推廣到更開闊的境地。平日閑居里巷深園,多有閑暇,于是也重提筆墨,作此情賦;雖然文采可能不比前人精妙,大約也并不致歪曲作文章者的本意?!?a href="/wenzhang/18335.html" target="_blank" rel="nofollow">詳情

相關(guān)賞析

閑情賦創(chuàng)作背景

陶淵明這篇賦作的寫作時(shí)間,一說是他年輕時(shí)的作品,一說大約完成于作者任職或歸隱期間。據(jù)袁行霈考證《閑情賦》是陶淵明十九歲時(shí)所作。 還有一種說法:陶淵明辭州主薄不受后,在家閑居了六七年。閑居的第二年,即太元十九年(394年), 陶淵明三十歲時(shí),他的妻子去世,續(xù)娶翟氏。翟氏是一個(gè)賢良女子,據(jù)《南史》本傳說:“其妻翟氏,志趣亦同,能安苦節(jié),夫耕于前,妻鋤于后。”大約在詩人喪妻、再娶這一段時(shí)間內(nèi)他寫了《閑情賦》?!?a href="/wenzhang/18336.html" target="_blank" rel="nofollow">詳情

閑情賦鑒賞

《閑情賦》是晉宋之際文學(xué)家陶淵明的賦作。這是陶淵明作品中無論風(fēng)格還是思想內(nèi)容都很獨(dú)特的一篇,它不僅一反陶淵明一向的風(fēng)格,而且所表現(xiàn)的思想內(nèi)容也不同于陶集中的其他作品。此賦描寫了一位作者日夜懸想的絕色佳人,作者幻想與她日夜相處,形影不離,甚至想變成各種器物,附著在這位美人身上。全賦沿用比興手法,情思繚繞,逐層生發(fā),詞藻華麗,變化自然,既寫出美女的姿色,又寫出了美人良好的品德和崇高的志趣。該賦所寫十愿,有人贊曰:“如奇峰突起,秀出天外,詞采華茂,超越前哲?!薄?a href="/wenzhang/18337.html" target="_blank" rel="nofollow">詳情

作者介紹

陶淵明
陶淵明 陶淵明(365-427),一名潛,字元亮,潯陽柴桑(今江西九江市西南)人,是中國文學(xué)史上的大詩人。他出身于一個(gè)官僚家庭,曾祖陶侃做過大司馬,祖父陶茂、父親陶逸都做過太守??h令一類的官。外祖孟嘉做過征西大將軍。不過到了他的時(shí)代,家境已經(jīng)衰落,所以他一生過著窮困的生活。他處在一個(gè)晉、宋易代的時(shí)期,政治的黑暗,階級(jí)斗爭的尖銳,民族矛盾的激化,都深深地影響著他。他…詳情

閑情賦原文,閑情賦翻譯,閑情賦賞析,閑情賦閱讀答案,出自陶淵明的作品

版權(quán)聲明:本文內(nèi)容由網(wǎng)友上傳(或整理自網(wǎng)絡(luò)),原作者已無法考證,版權(quán)歸原作者所有。免費(fèi)發(fā)布僅供學(xué)習(xí)參考,其觀點(diǎn)不代表本站立場。

轉(zhuǎn)載請(qǐng)注明:原文鏈接 | http://x4s22.cn/shi/8922.html

熱門名句

熱門成語